Mucit…

Abdullah Avcı'nın Trabzon'a geldiği günü baz alırsak Trabzonspor Süper lig lideri. Avrupa'nın da en formda 2-3 takımından biri. Her hafta maçlara ayrı ayrı ve rakibe göre hazırlanan Avcı ile ekibi gerçekten lige ayrı bir hava kattılar. Futbolun  savunma yönünü en iyi uygulatan hocası Abdullah Avcı bu yönde takıma ne veriyorsa, karşılığını bulmuş gözüküyor.Dün akşam ki Malatyaspor maçında görüldü ki, bazen rakibin dışında olan etkenlerle de savaşmak gerekiyor.Futbol oynamaya elverişli olmayan bu zeminde  hem Malatya hemde Trabzonspor  sakat vermemesi çok sevindirici idi. Zirvede nefesini iyice hissettiren bordo mavililer önceki maçlarda uyguladığı pas oyunundan bu maçta vazgeçmek zorunda kaldı. Hücumda bireysel olarak iyi takımsal olarak savruk görünen oyuncularının yanı sıra  orta sahadan da yeterli desteği hücum anlamında alamayınca, bunda zeminde etkili olunca ilk yarıyı kör dövüşü gibi oynayıp golsüz kapatmak mecburi gibi gözüktü.Tabi haftada 3 maç oynamak üstüne bu zeminde oynamak da oldukça yoruyor oyuncuları...
Genel olarak takımı izlediğimizde bunlardan hiç bişe olmaz dediğimiz, adamlarla şampiyonluk yarışı içinde bulduk kendimizi.Mesela Marlon orta sahada bile topu rakibe vurdurup taç kazanmanın peşinde... Uğurcan'ın son haftalardaki inanılmaz motivesi, Nwakaeme'nin maç sonu özellikle hocasına teşekkür etmesi, bunların hepsi birlikteliğin üst seviyede olduğunun kanıtı gibi. Devre arası transfer edilen Berat ile Bakaseta'sın takımı benimsemesi ve yine muazzam performansları ,Djanıny'nin aslında çok farklı bir tekniği olduğunu ,Yunus Mallı ile yedek kulübesine güvenerek bakmamız bunların hepsi...Trabzonspor'u izlerken her maç umutların artmasına ve güven duymamıza sebep oluyor.
Görünen o ki, yine kalbimiz ağzımızda sezon sonu izleyeceğiz, bize rahat yok....