YOKLUK İÇİNDE YAZILAN ÖLÜMSÜZ BİR MARŞ

Korkma!” Diye Başlayan Bir İman ve İstiklal Hikâyesi. Mehmet Âkif Ersoy, şiirlerini yazarken ilhamını Kur’ân-ı Kerim’den alan bir dava adamıydı. Onun kalemi, yalnızca kelimelerden değil; inançtan, ahlaktan ve millet sevdasından beslenirdi. İstiklâl Marşı’nı kaleme alırken de zihninde derin bir tarih ve iman sahnesi vardı.
Peygamber Efendimiz’in (sav), hicret sırasında Sevr Mağarası’nda Hz. Ebubekir’e söylediği o unutulmaz söz…
“Korkma ya Ebubekir, Allah bizimledir.”
İşte Âkif, milletine seslenirken de aynı teslimiyetle başladı söze:
“Korkma!”
Bu kelime, sadece bir hitap değil; bir iman çağrısıydı. Umutsuzluğun, yokluğun ve işgalin ortasında dimdik durma davetiydi. İstiklâl Marşı, Akif'in inancından aldığı ruhla yazılmış bir diriliş manifestosuydu.
Mehmet Âkif, bu marş için verilen ödülü ise tereddütsüz reddetti. Çünkü o iman, o ruh parayla oluşmamıştı. Maddeye değer manaya inanan bir ruhtur o. İşte o ruhla “ben milletimin istiklalini parayla satmam,” dedi…
Oysa o günlerde Ankara’nın ayazında sırtına alacak bir paltosu bile yoktu. Meclis yolunda, bir dostunun verdiği paltoya sığınarak yürüyordu. Yokluğu, hastalığı ve yalnızlığı sessizce taşıdı. Hiçbir zaman şikâyet etmedi, hiçbir zaman gösterişe kapılmadı.
Hayatını mütevazı bir çizgide tamamladı. İbretlik bir hayat yaşadı, vefasızlığa maruz kaldı ama birgün bile hayıflanmadı. 
Vefat ettiğinde devlet töreni yapılmadı; ama binlerce genç, onu omuz omuza vererek ebediyete uğurladı. Bu da milletin gönlündeki yerinin en sade ama en anlamlı göstergesiydi.
Ve geride, bir dua bıraktı:
“Allah bu millete bir daha İstiklâl Marşı yazdırmasın.”
Bugün, İstiklâl Marşı’nı inancından aldığı ruhla “Korkma!” diye başlatan Millî Şairimiz Mehmet Âkif Ersoy’u rahmetle anıyoruz.
Ruhun şad olsun gerçek kahraman, gerçek vatansever…
Bu millet seni unutmadı, unutmayacak.