YENİ YILA GİRERKEN TRABZON: BEKLENTİLERİN ŞEHRİ

Karadeniz’in hırçın dalgalarına yaslanan Trabzon, yeni bir yıla yine umutla ama ağır bir hayat mücadelesiyle giriyor. Bir yanda sabahın ilk ışıklarıyla kepenk açan esnaf, diğer yanda geçim hesabıyla geceleri uykusu bölünen haneler… Bu şehir, takvim yapraklarından çok hayat şartlarının değişmesini istiyor.

Trabzon’da yeni yıl dilekleri süslü temennilerden değil, gündelik hayatın gerçeklerinden doğuyor. Pazarda filesini dolduramayan emeklinin, ay sonunu getirmeye çalışan memurun, iş bekleyen gencin ortak talebi aynı noktada birleşiyor: ekonomik rahatlama. Artan fiyatlar karşısında eriyen gelirler, yeni yılın en güçlü beklentisini belirliyor. Vatandaş mucize değil, alın terinin karşılığını talep ediyor.

Kentin gerçekleri sokaklarda daha açık konuşuluyor. Trafik her geçen gün biraz daha içinden çıkılmaz hâl alırken, yıllardır gündemde olan ulaşım projeleri hâlâ beklenti aşamasında. Trabzonlu, yeni yılda büyük vaatlerden çok somut adımlar görmek istiyor. Raylı sistem artık bir hayal değil, ertelenmiş bir zorunluluk olarak görülüyor.

Kırsalda ise soba dumanı hâlâ hayatın bir parçası. Doğalgazın ulaşmadığı mahallelerde odun ve kömürle ısınan vatandaş, yeni yıla yüksek yakıt maliyetleriyle giriyor. Şehir merkezinde hissedilen ekonomik sıkıntı, dağ köylerinde çok daha ağır yaşanıyor. Bu nedenle Trabzon’un beklentisi yalnızca merkez için değil, kentin tamamı için adil hizmet.

Tarımda ise çay ve fındık üreticisinin sesi daha gür çıkıyor. Artan girdi maliyetlerine rağmen ürününü değerinde satamayan üretici, yeni yılda emeğinin karşılığını almak istiyor. Çayda taban fiyatın maliyetleri karşılaması, fındıkta ise üreticiyi koruyan sürdürülebilir bir politikanın hayata geçirilmesi, Trabzon kırsalının en temel beklentileri arasında yer alıyor. Üretici, destek değil; hakkını istiyor.

Gençler için yeni yıl, valiz hazırlığı değil, memlekette kalabilme umudu anlamına geliyor. İş imkânlarının artması, üretime dayalı yatırımların çoğalması ve Trabzon’un yetiştirdiği gençleri başka şehirlere uğurlamaması en güçlü temennilerden biri. Bu şehir, kendi evlatlarını kaybetmekten yorulmuş durumda.

Sağlık ise Trabzonlunun yeni yılda da ilk sırasında yer alıyor. Daha erişilebilir, daha hızlı ve daha güçlü bir sağlık hizmeti beklentisi, “önce sağlık” sözünün bir temenniden çok zorunluluk olduğunu gösteriyor.

Tüm bu beklentilerin üzerinde Trabzon’a özgü tanıdık bir duygu var: sabırla harmanlanmış umut. Bu şehir, zor zamanlarda bile beklemeyi bilir; ancak artık beklenen nettir. Verilen sözlerin tutulması, ertelenen projelerin hayata geçirilmesi ve Trabzon’un potansiyeline yakışır bir geleceğin kurulması…

Trabzon, yeni yıla yalnızca bir tarih değişikliği olarak bakmıyor. Bu kent, 1 Ocak sabahına daha adil, daha yaşanabilir ve daha umutlu bir hayat beklentisiyle uyanmak istiyor. Karadeniz gibi sert ama dirençli olan Trabzon halkı, yeni yılı alkışlarla değil; gerçeklerle yüzleşilerek karşılamayı bekliyor.